:15:10
Ruth.
:15:13
Alsjeblieft.
- Stil, Rachel. Stilte.
:15:18
Moesten we niet eens praten?
- Ik wil rust.
:15:22
Je krijgt nooit rust
als je ons niet vergeeft.
:15:26
Hou je mond, Rachel.
:15:37
Deze keer geef ik't definitief op.
- U spreekt Duits.
:15:41
Net als jij en je moeder.
:15:53
Dat is je moeder als kind in Berlijn.
:16:02
En die vrouw?
- Die vrouw heeft haar gered.
:16:08
Gered?
:16:09
Mijn moeder heeft Ruth na de
oorlog naar Amerika laten komen.
:16:13
Ik dacht dat ze alleen was gekomen.
- Klopt.
:16:17
Mijn ouders zijn al in 1933 hierheen
gekomen. Ik ben in de VS geboren.
:16:24
Ik heet Rachel Rosenbauer.
Ik ben je moeders nicht.
:16:31
Hallo, Rachel.
:16:34
Wat jammer dat ze ons nooit
over jou verteld heeft.
:16:39
Of over die vrouw.
:16:42
Waarom niet?
:16:46
Het is mijn schuld.
:16:48
Ook al was ik in die tijd
nog 'n kind. Net als je moeder.
:16:54
Toen ze bij ons kwam,
was ik vreselijk jaloers op haar.
:16:59
Ze keek's nachts in 't geheim
naar deze foto en huilde.