:22:06
Ze heette Lena Fischer
en woonde in Berlijn.
:22:12
Ik wil 't graag weten, mam.
:22:18
Je zou er niets aan hebben.
:22:22
Misschien toch wel.
:22:25
Ik ben je dochter.
:22:28
Mag ik niet alles over je weten?
- Laatme nu slapen. Ik ben moe.
:23:12
Na de sjiwa ga ik naar Berlijn.
- Ga je bij me weg?
:23:18
Had je gedroomd.
:23:21
Voor 't eerst van m'n leven zag ik
een foto van m'n moeder als kind.
:23:27
Een nicht van haar liet 'm zien.
:23:30
Dankzij de sjiwa ontmoette ik haar.
- De vrouw die we zagen.
:23:34
Op de foto omhelst mama
een jonge Duitse vrouw.
:23:40
Ze heeft mama's leven gered,
zei Rachel. Ze heet Lena Fischer.
:23:44
En omdat er in Duitsland maar één
Fischer is, denk je haar te vinden.
:23:52
Alleen zij kan vertellen
wat er is gebeurd.
:23:55
Kun je 't niet beter aan Ruth vragen?
- Ze wil er niet over praten.