:59:00
We vertrekken om middernacht.
Ik smeek het.
:59:03
Lees paragraaf drie.
Jij bent gestopt, het is voorbij.
:59:05
Schrijf die cheque uit en scheer je weg.
- Wat? Nee, wacht even.
:59:09
Kijk, ik wil vertrekken.
Ik popel om te vertrekken.
:59:11
Maar ik moet een leven hebben om naar
terug te keren. Zij is mijn leven.
:59:14
Ze mag niet weten dat ik een familie huurde.
:59:16
Ik ben ervan overtuigd
dat ze al weet dat je gek bent.
:59:18
Het is nogal duidelijk.
- Afspraak is afspraak.
:59:21
Tenzij je wat meer betaalt.
- Dat is afpersing, Tom.
:59:24
Ik denk dat ik de deurbel hoor.
:59:27
Ik betaal je nog eens 75.000 dollar.
Goed?
:59:30
Maar jullie moeten het goed doen.
Jullie moeten het proberen.
:59:33
Anders ga ik zo kwaad op jullie zijn.
:59:35
Kom op.
:59:36
Ik draag de muts niet.
- Oké.
:59:40
Missy.
- Hallo, Drew.
:59:42
Mrs Vangilder. Kapitein.
:59:44
Kom binnen.
:59:45
Zalige Kerstmis.
:59:48
Welkom in mijn ouderlijk huis.
:59:50
Kom binnen.
:59:53
Ik ben Drews vader
en dit is zijn moeder.
:59:57
En hij is onze zoon.
Daar bestaat geen twijfel over.
1:00:00
Dat staat vast.
1:00:14
Ik zou graag foto's zien van Drew
toen hij klein was.
1:00:18
We willen jullie niet vervelen.
1:00:22
Goed idee.
Badtijd voor de baby.
1:00:25
Bedankt, mam.
- Bekijk hem eens.
1:00:28
Ben je er zeker van dat jij dat bent?
1:00:30
Absoluut.
Ik herinner het me nog goed.
1:00:32
Het was herfst en de fotograaf...
1:00:34
Nee, ik denk het niet.
Er zit geen dingetje aan.
1:00:38
Nee.
1:00:41
Het is er wel, maar het is niet...
1:00:44
Je kunt het niet zien omdat het zo lang was
dat mam het naar achteren moest binden
1:00:48
wanneer ze me in bad stopte.
Het raakte in de knoop.
1:00:51
Weet je nog, mam?
- Ja.
1:00:52
Al van bij zijn geboorte was het
1:00:55
ongewoon lang.
- Klopt.
1:00:58
Ik ga wel.