:03:37
-Babacým.
-Neler oluyor, Isabel?
:03:40
Buraya taþýnýyorum.
:03:41
Buraya?
Bu dünyada neden bunu yapasýn ki?
:03:43
Çünkü bu normal.
:03:45
Sen normalsin. Sen sadece...
:03:46
Biliyorum. Fakat
daha fazla olmayacaðým.
:03:49
Bu konuda seçme hakkýn yok.
Bu, senin ne olduðun.
:03:51
Turuncu harika bir renktir.
Turuncu mutluluktur.
:03:53
Neden sadece sarýya boyamýyoruz?
:03:55
Yapamayýz, Banyoyu
sarýya boyayacaðýz.
:03:57
Ne zamandan beri bunu yapýyoruz?
:03:58
Renk hakkýnda tartýþýyorlar.
:04:00
Evet, Görebiliyorum.
:04:02
Bende renk hakkýnda tartýþmak istiyorum.
:04:04
- Kiminle?
- Herhangi biriyle
:04:06
Bir adam?
:04:07
- Evet!
- Oh, Isabel.
:04:09
Birçok büyücü ile oldum.
Hepsi senin gibiydi.
:04:11
Hatta sen ve annem
evlendiðinde...
:04:13
...sen diðer kadýnlara büyü yapýyordun.
:04:15
Hayatýn tamamen anlýk
memnuyitlerden oluþuyor, Baba.
:04:18
- Fantastik, deðil mi?
- Hayýr. Hayýr, Deðil.
:04:21
Çünkü birinin seni gerçekten
kendin için sevdiðini nasýl bilirsin?
:04:24
Bu, kadýnlarýn neden kendileriyle yattýðýndan
asla emin olamayan þu zengin erkekler gibi.
:04:27
Fakat kadýnlar onlarla yatýyorsa,
bu gerçekten bir problem deðil.
:04:31
Ben bana ihtiyacý olan bir erkek istiyorum.
:04:34
Sana ihtiyacý olmasý mý?
:04:36
Çünkü o tamamen ümitsiz bir vaka.
:04:40
Oh, Hayýr. Aþktan bahsediyorsun,
Deðil mi?
:04:43
Nasýl birþey olduðunu zannediyorsun?
:04:45
Oh, Çok basit. Eve gitmek istediðin birine
"Seni Seviyorum" dersin.
:04:49
Ve sonra iþler karýþtýðýnda,
"Artýk Seni Sevmiyorum" dersin.
:04:52
Ve hepsi bu.
:04:54
Kendimi camdan bir pencerede
sýkýþmýþ gibi hissediyorum.
:04:58
O tam orda, karþýda. Onu görebiliyorum,
fakat hissedemiyorum.