:31:21
Oh, nee!
- Pap!
:31:25
Pap?
:31:25
Jij bent hier niet welkom!
- Rose?
:31:28
Gaat het wel met je?
- Wat? Met mij gaat het fantastisch!
:31:31
Het blijkt dat ik een oma heb waar
ik nooit van af heb geweten.
:31:33
Het was voor je eigen bestwil, je vader...
- Waarom praat jij?
:31:37
Jij hebt helemaal niks te zeggen
in dit gesprek.
:31:39
Pardon, jongedame. Dit is mijn huis.
- Sydelle...
:31:42
Alsjeblieft.
:31:50
Hoe heeft ze je gevonden?
:31:53
Hoe heeft ze me verloren?
:31:57
Ze zei dat ze verjaardagskaartjes
heeft gestuurd.
:32:00
Zeg me alsjeblieft dat die
nooit zijn aangekomen.
:32:04
Onze moeder was dood, onze vader
was praktisch onzichtbaar...
:32:08
een oma was misschien wel
handig geweest.
:32:09
Zij was onmogelijk, Rose.
:32:11
Bazig, zelfzuchtig...
:32:15
nieuwsgierig over dingen die niet
haar zaken waren.
:32:17
Zoals wat?
:32:18
Geloof me nou maar.
Jullie waren beter af zonder haar.
:32:19
Omdat ze bazig was?
Dat slaat nergens op.
:32:21
Dat wilde ik niet om mij heen,
en ik wilde dat ook niet voor jullie.
:32:24
Wat?
- De veroordeling, de schuld...
:32:26
Waarvoor? Waar gaf ze je
de schuld van?
:32:28
Alles.
- Wat alles?
:32:30
Gewoon alles.
- Pa!
:32:31
Voor je moeder, oké?
:32:34
Voor haar dood.
:32:39
Heeft ze dat gezegd?
:32:41
Dat hoefde ze niet te zeggen.
:32:45
Ze wilde haar altijd beschermen.
:32:48
Gedrogeerd, maar Caroline...
:32:50
Zij wilde niet zo leven.
:32:52
Ze werd er wazig van.
:32:55
Ze kon het niet nemen als
ze zwanger was.
:32:57
Dus we hoopten dat het genoeg
zou zijn dat we van elkaar hielden...