:54:02
Διευθυντά! Πού είναι ο Νόμπου-σαν;
:54:06
Δεν Θα έρθει.
Συμβαίνει κάτι;
:54:09
-Ξέρει τι συνέβει. Δεν είναι στη φύση του να συγχωρεί.
:54:16
Διευθυντά, αυτό που συνε΄βει στο νησί...
:54:20
-Παρακαλώ, δεν ΄χρωστάτε καμιά εξήγηση.
-Μα ντράπηκα τόσο βαθιά....
:54:26
-....πέρα απόκάθε συγχώρεση.
-Όχι, εγώ πρέπει να ζητήσω συγχώρεση.
:54:35
-Δεν καταλαβαίνω.
-Ίσως αν γνωρίζατε την αλήθεια.
:54:45
Την αλήθεια;
:54:50
-Πριν από μερικά χρόνια, καθώς πήγαινα προς το θέατρο,
είδα ένα κορίτσι να κλαίει στη Σαναγκάουα.
:54:59
-Σταμάτησα και της αγόρασα λίγο γλυκό παγωτό.
-Ήξερες ότι εγώ ήμουν εκείνο το κοριτσάκι;
:55:06
Δεν αναρωτήθηκες ποτέ γιατί η Μαμέα
σε πήρε υπό την προστασία της;
:55:13
Η Μαμέα ήρθε σε μένα σταλμένη από σένα.
:55:23
Μακάρι να μου το 'λεγες πριν πολύ καιρό.
:55:28
Τι να 'κανα; Χρωστούσα τη ζωή μου στο Νόμπου.
:55:33
Κι έτσι όταν είδα ότι είχε ελπίδαες να ευτυχίσει μαζί σου.
Σιώπησα.
:55:39
Μα....
:55:42
Μα δεν μπορώ άλλο.
Ελπίζω να μην είναι πολύ αργά.
:55:57
Μη φοβάσαι να με κοιτάξεις, Τσίυο.