:57:00
Je weet niet wat ik doe.
:57:13
Ik kijk naar je en ik weet wat ik moet weten.
:57:20
Ze is echt lelijk.
:57:22
Ze lijkt op jou.
:57:25
Ik wil dat je weet dat ik een
plek heb geregeld in Brooklyn voor ons.
:57:31
Ik kan niet terug komen naar Israël
en ik weet niet voor hoelang.
:57:32
New York?
:57:33
Dan kan meer van jullie zien.
- New York City.
:57:39
Maar ik heb mijn familie hier,
en jou ouders.
:57:44
Wil je dat mijn ouders haar helpt opvoeden?
:57:47
Kijk wat ze met mij gedaan hebben.
:57:50
Wil je niet dat je dochter in Israël blijft.
:57:55
Ze is altijd in Israël.
:57:57
In Brooklyn is ze weer een dakloze jood.
:58:00
Ik kan niet doen wat ik doe
als ik je niet kan zien.
:58:03
Wat doe je dan?
:58:06
Doe het dan niet dit is onze thuis.
:58:10
Jij bent de enige thuis die ik gehad heb.
:58:13
Wat?
:58:16
Dit is zo cliché.
Het is niet makkelijk voor mij om te zeggen.
:58:19
Ik weet het.
Lach me dan niet uit.
:58:22
Waarom moest je met een
sentimenteel persoon trouwen.
:58:25
Je bent mij leven.
- Je moeder is me aan het plagen.
:58:42
Moet je die vent zien.
:58:45
Moet je dat zien.
Hij denk dat hij thuis is.
:58:48
Dat zijn alle russen.
:58:51
Dat is hem.
:58:53
Hoessein Alabatsir.
:58:55
Zijn kamer zit precies naast een
pas getrouwd Israelisch stel.
:58:59
Ze zijn in Cyprus getrouwd,
omdat hij geen joods is.