:53:03
Αλλά εκείνοι, δεν ήταν
οι Λύκοι που ξέρουμε, εμείς.
:53:05
Το ίδιο αποκρουστικοί, ίσως.
:53:07
Τουλάχιστον εξελίχθηκαν.
Εκείνοι ήταν πραγματικά τέρατα.
:53:12
Δεν μπορούσαν να ξαναπάρουν
την ανθρώπινη μορφή.
:53:15
Οι πιό πρόσφατες γενεές έχουν μάθει
να κυριαρχούν το θυμό τους.
:53:19
Η δίψα του Γουίλιαμ για καταστροφή
ήταν άσβεστη.
:53:24
Έπρεπε να σταματηθεί.
:53:25
Και όσο πιο γρήγορα μετα-
λασσόταν ο στρατός του Βίκτορ,
:53:29
τόσο πιο γρήγορα θα βρίσκανε
και θα σκοτώνανε αυτά τα ζώα.
:53:33
Αιχμαλώτισαν τον Γουίλιαμ
και τον κλειδώσανε.
:53:38
Ήταν αιχμάλωτος του Βίκτορ, για πάντα.
:53:43
Γιατί τον άφησε να ζήσει;
:53:44
Για τον ίδιο λόγο που ο Βίκτορ
δεν συνομώτησε εναντίον του Μάρκους.
:53:47
Φόβος.
:53:48
Φοβόταν ότι αν ο Μάρκους σκοτωνόταν,
:53:51
όλοι όσοι είχαν το αίμα του
θα τον ακολουθούσαν στον τάφο.
:53:55
Άρα στο μυαλό του Βίκτορ,
ο θάνατος του Γουίλιαμ θα σήμαινε...
:53:59
το τέλος όλων των Λύκων.
Των σκλάβων του.
:54:03
Ναι.
:54:06
Μια έξυπνη παραίσθηση.
:54:08
Αλλά ο Βίκτορ δεν ήθελε να το ρισκάρει.
Γι'άυτό ο Μάρκους έπρεπε να προστατευτεί.
:54:20
Εδώ, είναι.
:54:27
Βρυκόλακες;
:54:29
Θνητοί.
:54:31
Άντρες που άνηκαν στον
Αλεξάντερ Κορβίνους.
:54:36
Τον πατέρα όλων μας.
:54:45
Τι είναι αυτό;
:54:50
Θα έπρεπε να ξέρεις.
Είναι η φυλακή του Γουίλιαμ.
:54:57
Η φυλακή που ο πατέρας σου,
κατασκέυασε.