:29:08
Cześć, Charlie.
Przepraszam na moment.
:29:13
Dziękuję, nie palę. Naprawdę jest pan
zadowolony z Franka?
:29:19
Będę szczęśliwy, jeśli nauczy się tekstu.
:29:22
Martwi się o to.
:29:25
Byłbym wdzięczny, gdyby pani
nie dodawała zmartwień.
:29:29
Wydaje mi się, że bardziej się martwi
pani oceną niż widowni.
:29:34
Za bardzo się koncentruje
na mojej opinii?
:29:37
Można tak powiedzieć.
:29:40
Mogłaby pani pomóc,
uważając na to, co pani mówi.
:29:44
Próbuję być ostrożna, ale niełatwo
być żoną aktora.
:29:49
Jeśli mówię, że jest wspaniały,
twierdzi, że nie jestem szczera.
:29:52
- Jeśli nie, to że go nie kocham.
- Jest dobry, ale może być lepszy.
:29:56
- Tak powiedzą krýtycy?
- Jest pani krýtykiem czy żoną?
:30:01
Próbuję jakoś pomóc.
:30:04
To samo mówiła mi moja
była żona przez łzy.
:30:09
Uważała, że za każdym
wielkim człowiekiem stoi wielka kobieta.
:30:13
Była przekonana o swojej wielkości
:30:16
i o tym, że potrzeba mi
tylko jej przewodnictwa.
:30:20
Pracowała ciężko, by to osiągnąć.
Za ciężko.
:30:23
Co nie znaczy, że jej teoria
była całkowicie niesłuszna.
:30:26
Możemy znaleźć na to
wiele przykładów w historii.
:30:30
Szkoda, że Leonardo da Vinci
nie miał żony, która by go prowadziła.
:30:35
Może by do czegoś doszedł.
:30:43
Wiecie, kto to był?
Charlie Blair. Pamiętasz go. Był...