1:03:02
Hoe had ik je kunnen vergeten?
-Herkende je mij?
1:03:07
Jaren daarvoor was je in het paleis
in Alexandrië gestationeerd.
1:03:12
Onder die dikke Romeinse generaal,
hoe heette hij ook weer?
1:03:16
Gabinius.
1:03:19
Ik was twaalf jaar,
en ik hield van je.
1:03:23
Onzin.
-Het is echt waar.
1:03:26
Minnaars willen altijd dat ze
voordien nooit bemind hebben.
1:03:31
Het is mogelijk.
1:03:32
Het wordt een spel.
Wie hield het eerst van wie?
1:03:38
Als je me indertijd al zag,
dan was je vast doodsbang voor me.
1:03:43
En terecht. Romeinen rijgen
kinderen aan hun zwaard. . .
1:03:46
en voeren ze aan hun paarden.
1:03:53
We laten dit het begin zijn.
1:03:56
Vanaf vanavond moet je nooit
meer jaloers zijn op Caesar. . .
1:04:01
of op wie of wat dan ook.
1:04:13
Dit is immers niets nieuws.
1:04:18
Antonius stelt zich al jaren
tevreden met de kruimels. . .
1:04:22
op het bord van Julius Caesar.
1:04:27
Volgens mij verdienen ze elkaar.
1:04:31
Laat hij in Egypte blijven.
Laat hij z'n leven maar verspillen.
1:04:35
Maar niet de bezittingen en
het rijk van het Romeinse volk.
1:04:39
Het Romeinse volk.
1:04:42
Wat betekenen triomfen
en bezittingen voor hen?
1:04:46
Is hun Antonius tevreden?
1:04:49
Dan zijn zij dat ook.
1:04:53
Veegt hun Antonius hun rijk
onder Cleopatra's bed?
1:04:58
Dan zuchten de Romeinen
en blijven tevreden.