:12:04
A kim była Gudrun?
:12:05
W norweskich sagach Gudrun była grzesznicą,
która zamordowała swego męża.
:12:10
Sprostałaby pani?
- A co by pan wolał, panie Crich?
:12:14
Grzesznicę, czy morderczynię?
:12:17
Ach, widzę że kontynuujemy
odwieczne zmagania.
:12:21
Wszyscy się zmagamy, czyż nie?
:12:28
Oto właściwy sposób
zjadania figi w towarzystwie:
:12:31
dzielimy ją na ćwiartki,
i otwieramy, trzymając za ogonek,
:12:38
lśniący, różowy, wilgotny, słodki,
złożony z czterech brzemiennych płatków kwiat.
:12:46
Wyrzucamy skórkę po tym,
gdy już wybraliśmy wszystko ustami.
:12:55
Wulgarnym sposobem wkładamy usta
w otwór i wybieramy miąższ jednym kęsem.
:13:07
Figa to bardzo tajemniczy owoc.
:13:11
Włosi tak wulgarnie określają
kobiece intymności: figa,
:13:15
szparka, srom.
:13:18
Cudowna wilgotność prowadząca do centrum,
nieubłaganie wciągająca.
:13:27
Niewielka droga dostępu,
ledwie osłonięta przed światłem.
:13:34
Sok pachnący na palcach tak dziwnie,
że nawet kozioł by się nie skusił.
:13:41
A gdy figa utrzyma
swój sekret wystarczająco długo,
:13:46
eksploduje,
:13:48
i widać przez szparę szkarłat,
:13:52
to koniec figi.
I koniec roku.
:13:55
Tak figa umiera, ukazując
swój karmazyn poprzez purpurę rozdarcia.