:21:01
Het is stil. Daar moet je even aan wennen.
:21:04
Beter dan tante Martha en Baltimore.
:21:08
Ik wist niet dat je ranch zo groot was.
:21:10
Hij kan ermee door.
:21:12
Je hebt aardig wat tijd nodig
om hem helemaal te zien.
:21:16
Het is prachtig.
:21:18
Geen plek op Gods aarde is mooier.
:21:21
Ik snap nu
waarom je hierheen bent gekomen.
:21:24
Dat was niet precies de reden.
- Ik weet het.
:21:27
Moeder heeft me alles verteld.
:21:29
Over hoe moeilijk het was in Texas
na de oorlog.
:21:32
Ze praatte veel over jou.
:21:34
Hoe je alles riskeerde bij die drijfjacht...
:21:36
naar dat verre, wilde oord
dat New Mexico heette.
:21:39
Het was inderdaad een gok. Een wilde gok.
:21:43
Maar je kon hier
makkelijk aan land komen...
:21:47
als je bereid was om te vechten.
:21:49
Veedieven, ziekte...
:21:53
het land zelf, de indianen...
:21:56
Eén indiaan in het bijzonder.
:21:58
White Buffalo, een Comanche-opperhoofd.
:22:02
De dapperste man die ik ooit heb gekend.
:22:04
Is hij dood?
- Dat zou beter zijn.
:22:06
Hij zit opgesloten in een stuk woestijn
dat de regering reservaat noemt.
:22:12
Dat was het einde
van zijn manier van leven.
:22:15
Een goede manier van leven.
:22:17
Het lijkt wel
alsof je meeleeft met je vijand.
:22:20
Ik respecteer hem. We zijn broeders.
:22:23
Met net zo'n hechte band
als je vader en ik.
:22:25
Misschien zelfs een hechtere.
:22:27
Ik begrijp het niet.
- Dat verwachtte ik ook niet.
:22:31
Waar blijft het eten toch?
:22:33
De trouwfoto van vader en moeder.
- Ja.
:22:39
Noordenwind.
:22:41
De Comanches noemen hem Tahnimara.
:22:44
Eenzame wind.
- Eenzame wind.
:22:48
Je moet hier eenzaam zijn geweest
al die jaren.
:22:51
Je bent nooit getrouwd.
:22:53
Niet omdat er
geen opwindende vrouwen waren.
:22:57
Die waren er.
:22:59
Dit was destijds
geen plek voor een vrouw...