:21:00
I uwazasz, ze powinienem dac ci zaliczke,
:21:04
bo ofiary z Rygi byly niemieckimi Zydami?
:21:08
Tak.
:21:11
Ludzie nie chca tego wiedziec, Peter.
To martwy temat.
:21:16
- Nie dla mnie.
- Posluchaj mojej rady. Zostaw to.
:21:23
Ale dlaczego, Peter?
:21:27
Dlaczego tak nagle chcesz to zrobic?
:21:29
To minelo.
:21:31
Nikt już nie chce tych okropnych procesów.
:21:34
Ludzi to przygnebia.
:21:35
Prawda nikogo nie powinna przygnebiac.
:21:38
Co to jest prawda?
:21:40
Co wy, mlodzi, mozecie wiedziec?
:21:42
Bylišcie za mali,
zeby zrozumiec, jak to jest.
:21:45
Pójde zrobic kawe.
:21:52
Mamo,
:21:54
jak to bylo dla ciebie?
:21:58
Dla mnie?
:22:02
Mieszkališmy wtedy przy Perfallstrasse.
:22:06
Byleš taki maly.
:22:10
Co noc był nalot.
:22:13
Kiedyš wyszlišmy z piwnicy,
a naszej ulicy już nie bylo.
:22:19
Wszedzie szalaly pozary.
:22:22
Chcialam tylko...
:22:29
Chcialam tylko zakryc ci oczy,
:22:33
zebyš nie widzial ludzi
plonacych jak pochodnie.
:22:38
Gdy twój ojciec wrócil na przepustke,
:22:40
trzy dni nas szukal,
bo mieszkališmy gdzie indziej.
:22:43
Przeprowadzilišmy się do rodziny
na drugim koncu miasta,
:22:45
w Altonie. Pewnie to pamietasz.
:22:51
Jaki był mój ojciec?
:22:55
Był podobny do mnie?