:01:02
Te veel verdriet.
:01:09
Diegene die daar bij je is,
moet wat luider praten, Henry...
:01:16
en wat dichterbij komen.
:01:19
Ik weet al wie het is, Madame Blanche,
en wat haar dwarszit.
:01:26
Haar, zegt u ? Dat had Henry ons
moeten vertellen, Miss Rainbird.
:01:33
Toe, schat. We moeten m'n vriendin
van haar kwellingen bevrijden.
:01:40
Ze heeft het recht om haar moede hoofd
neer te leggen en rust te krijgen.
:01:49
Hoe weet u dat ik zo slecht slaap ?
Van wie weet u dat ?
:01:53
Zulke nachten kan ze
niet lang meer verdragen.
:01:57
Ik praat nooit over m'n nachtmerries.
:02:01
Wie is diegene die wel in de buurt
is, maar niet dichtbij wil komen ?
:02:08
Het is m'n zuster Harriet.
Die moet het zijn.
:02:13
Ze blijft op een afstand,
Julia Rainbird...
:02:18
want ze voelt geen liefde van je
uitgaan. Alleen maar zelfzucht.
:02:25
Ik kan er niet meer tegen. Ze
verschijnt jammerend in m'n dromen...
:02:31
en probeert me een schuldgevoel
te bezorgen.
:02:35
Alsof ik dat niet al lang heb.
:02:38
Zeg maar dat ik weet
wat er gedaan moet worden.
:02:42
Daar denk ik al een jaar over na...
:02:45
maar ik heb de beslissing zelf
genomen. Ik, Julia Rainbird.
:02:51
Zij hoeft me niet aan te sporen.
:02:54
Ik word ziek van haar nare woorden
in mijn nare dromen.
:02:59
Zeg dat ze me met rust moet laten.