:19:01
My jesteśmy bardziej interesujące?
:19:02
Chciałem posłuchać Aidy,
jeśli wam to nie przeszkadza.
:19:07
Widziałyśmy Pavarottiego w Ernani
w Metropolitan Opera i popłakałam się.
:19:11
Zawsze płaczę w operze.
:19:13
Ja się rozklejam
w ostatniej scenie Traviaty.
:19:16
Ja też.
Mam prywatną lożę w Metropolitan.
:19:19
Otwieram butelkę wina,
oglądam i płaczę. To obrzydliwe.
:19:23
- Czym się zajmujesz?
- Jestem architektem.
:19:25
- Co budujesz?
- Ciekawi cię to?
:19:30
O której kończycie?
:19:34
- Ten czerwony?
- Jest wspaniały.
:19:37
Projekt jest specjalnie
oderwany od kontekstu.
:19:39
Ale chciałem zachować
proporcje oraz atmosferę ulicy.
:19:44
To surowy czerwony granit.
:19:48
Ma w sobie charakter organiczny.
:19:51
Chciałoby się powiedzieć,
zachowuje swoją niezależność.
:19:55
Nie wiem, jak to wyrazić słowami.
Chodzi o to, że oddycha.
:19:59
Ludzie przechodzą obok
żywotnych struktur miasta
:20:03
i nie doceniają ich.
Ty zdajesz się wczuwać w otoczenie.
:20:07
Och, to bardzo ważne.
:20:10
- Jakie są twoje ulubione budynki?
- Chcesz zobaczyć?
:20:12
Więc ruszajmy.
:20:57
Jakie to romantyczne.
Chciałabym założyć długą suknię,