1:30:04
We moesten plastic neerleggen
tegen de pies en de poep.
1:30:08
Dus die kist schiet door
en landt in het zand met een grote schok.
1:30:13
Het tipje van de vleugel
komt in het zand en we draaien rondjes.
1:30:20
Ik schrik me het leplazarus.
Kijk ik in de cabine: volledige kalmte.
1:30:26
Ze pakken hun bagage en hun dieren...
1:30:29
...en kijken kalm naar 'n brandje
op de vleugel.
1:30:33
Ze doen alsof er niks is gebeurd.
1:30:36
En dan heb ik het door.
Ze denken dat het normaal is.
1:30:42
Zo zet je een vliegtuig stil.
1:30:45
Je steekt de vleugel in het zand
en draait tot ie stopt.
1:30:52
Ze hebben nog nooit gevlogen.
Weten zij veel? Zo hoort het.
1:31:17
Ik ben Peter Fallow.
Mijn oprechte deelneming.
1:31:20
Wat aardig. Kende u mijn Arthur?
1:31:24
Ja. Het is erg als iemand
in je naaste omgeving doodgaat.
1:31:28
Ik verwijt mezelf telkens weer
dat ik er niet bij was.
1:31:34
Ik begrijp
dat u Sherman McCoy's minnares bent.
1:31:38
En dat u reed toen dat ongeluk
in de Bronx gebeurde.
1:31:43
Sherman zou dat nooit vertellen.
-Vertelt u het me maar.
1:31:47
Luister, meneer Pikmans.
Ik ben hier om mijn man te begraven.
1:31:53
Ga weg. Verdwijn. Los op.
1:31:58
Ja, ja. Het verhaal werd met de dag beter.