:58:07
We moeten praten.
- Dit is pater Frank.
:58:12
We hadden 't over de muziek voor de
bruiloft. Ik dacht aan het Ave Maria.
:58:18
Gefeliciteerd, mijn zoon.
- Bedankt, Vader.
:58:24
Je doet me pijn.
- Ik ben gespannen.
:58:26
Ik zat in een achtervolging.
- En ?
:58:29
Verder niks. Misschien vind jij
dit normaal, maar ik niet.
:58:34
Er zitten mensen achter me aan.
Ik moet weg.
:58:39
Dat hoort gewoon bij een werkdag.
- Niet waar.
:58:42
Je hebt het m'n vader beloofd.
- Dit gaat te ver, dit is slavernij.
:58:49
Hij zegt me met wie ik
moet trouwen.
:58:52
Wil je niet met me trouwen ?
- Ik wil met niemand trouwen. Nog niet.
:58:57
Dan wachten we. We hoeven
het niet te overhaasten.
:59:02
Je zult op me wachten.
:59:05
Je hoort bij de familie. Voor altijd.
:59:08
Hoezo altijd ?
Je vader heeft me op de mond gekust.
:59:12
Vic zegt dat het levenslang is.
- Dat is ook zo.
:59:17
Het was gewoon toeval.
Vic heeft me bestolen.
:59:21
Toen heb ik hem gevonden. Wat ?
:59:25
Denk je dat je hem bij toeval
hebt gevonden ?
:59:29
Je bent uitverkoren, Clark.
:59:33
Je bent met zorg uitgekozen.
:59:35
Het is een grote eer.
- Wat zeg je nou ?
:59:40
M'n neef Vic heeft
enorme mensenkennis.
:59:45
Waar heeft hij je gezien ?
op het centraal station ?
:59:49
Was het afgesproken werk ?
- Dat klinkt zo negatief.
:59:54
Het is veel gecompliceerder.
- Ik wil gewoon m'n leven terug.
:59:58
Als je zo hysterisch doet,
kan ik niet met je praten.