:57:01
Πώς;
:57:04
- ΄Ελα τώρα.
- Εντάξει.
:57:07
Πρώτα διαλέγω το μέρος. ΄Υστερα
κάθομαι και το παρακολουθώ για λίγο.
:57:11
Περιμένω την κατάλληλη στιγμή.
:57:14
Άυτό το ξέρεις εδώ.
Άυτά τα σκατά δεν διδάσκονται.
:57:17
Ναι, και μετά...
Γαμώτο, δεν θέλω να μιλάω γι' αυτά.
:57:21
΄Ελα. Εγώ θέλω.
:57:25
Εντάξει. ΄Υστερα μπουκάρω μέσα.
Μάλιστα.
:57:32
Και ύστερα χαλαρά και ωραία
λέω ""Κυρίες μου, κύριοι,
:57:36
να δούμε ποιος θα πάρει βραβείο
ψυχραιμίας. ΄Ολοι στο πάτωμα.""
:57:40
""Άν φανείτε ψύχραιμοι
δεν θα χάσετε το κεφάλι σας.""
:57:44
""Εσείς, κύριε. Ναι.
Εσείς έχετε την τιμή.""
:57:47
""Βάλτε τα χρήματα στην τσάντα και
θα διηγείστε μια απίθανη ιστορία.""
:57:50
""Άν όχι, τότε θα κάνετε παρέα
στα θυμαράκια. Εσείς διαλέγετε.""
:57:55
Άπλούστατο. Και ύστερα γλιστράω έξω.
:58:00
Και γίνομαι Λούης, έτσι.
:58:06
Χριστούλη μου, είσαι
πραγματικός τζέντλεμαν.
:58:10
Άν η ληστεία γίνεται σωστά
δεν χρειάζεται να είναι δυσάρεστη.
:58:18
- Τι;
- Είσαι πραγματικός παράνομος, έτσι;
:58:20
Μπορεί να 'μαι ο παράνομος,
αλλά εσύ έκλεψες την καρδιά μου.
:58:26
- Ω, τι γλυκός.
- Ναι. Δεν είναι;
:58:31
- Ναι. Συνέχισε έτσι.
- Και βέβαια.
:58:40
Θυμάσαι όταν πρωτογνωριστήκαμε;
:58:44
Ναι.
:58:47
- Τι συνέβη; Πες μου τι είπες.
- ΄Οτι έχεις ωραία μάτια.
:58:53
Και τι είπα εγώ; Θυμάσαι;
:58:59
Ναι, τα 'κλεισες και με ρώτησες
τι χρώμα είναι.