1:03:01
hoorde ik haar,
rond die tijd vannacht
1:03:04
uit haar venster spreken
met een kerel, een onbeschoft sujet,
1:03:08
die bekende dat zij wel duizend keer
in het geheim in schande samen waren.
1:03:17
Laat ons gaan. Dit, zo aan het licht
gebracht, verstikt haar levensgeesten.
1:03:21
Wat is er, nichtje?
Waarom valt u neer?
1:03:32
Is niemands dolk hier
voor mijn borst gescherpt?
1:03:42
Nee, leef niet, Hero.
Houd je ogen dicht.
1:03:50
- Maak uw handen los.
- Klaagde ik, dat ik maar één kind had?
1:03:54
Waarom zelfs één?
1:03:56
Waarom was je in mijn ogen ooit zo lief?
1:04:02
- Zij is gevallen in een poel vol inkt.
- Heer, bedaar.
1:04:07
Ik ben zelf zo verbijsterd
en ontsteld, dat ik geen woorden vind.
1:04:11
- Mijn nichtje is belasterd.
- Was u soms op haar kamer vannacht?
1:04:16
Nee, maar ik was tot vannacht twaalf
maanden lang 's nachts bij haar.
1:04:21
Bevestigd, bevestigd.
1:04:23
Liegen beide prinsen soms?
Liegt Claudio?
1:04:28
Weg van haar, laat haar sterven.
1:04:33
Luister eens even:
1:04:34
Jonkvrouw, met welke man
klaagt men u aan?
1:04:39
Dat weet wie mij beschuldigt.
Ik weet niets.
1:04:42
De prinsen lijden aan een vreemde waan.
1:04:45
Voor twee van hen
is eer het hoogste goed.
1:04:47
Zo hun oordeel is misleid,
dan is dat door de bastaard, John.
1:04:50
Is het lasterpraat, dan zal
de grootste prater ervan horen.
1:04:55
Houd u in, en laat u in dezen
leiden door mijn raad.
1:04:59
De prinsen lieten Hero
als voor dood hier achter.