1:18:02
Lancelot.
1:18:14
Wierzę, że przybył do nas
w jakimś celu,
1:18:18
chociaż sam go
nadal nie zna.
1:18:23
To, co mu ofiaruję, już
do niego należy.
1:18:29
Jedno miejsce jest puste.
1:18:34
- Pasowałeś go na rycerza, panie?
- Nie obiecuję ci życia w zbytku.
1:18:39
Raczej wieczną służbę.
Jeśli chcesz, należy do ciebie.
1:18:45
- Nic o nim nie wiemy...
- Może trzeba to omówić...
1:18:50
Dosyć! Jak brzmi twoja odpowiedź?
Przyłączysz się do nas?
1:18:55
Panie, czy mogę coś powiedzieć?
1:19:00
Zawdzięczam temu człowiekowi więcej
niż ktokolwiek tu obecny.
1:19:04
Zasługuje na każdą
możliwą nagrodę.
1:19:08
Jego miejsce jest gdzie indziej.
Całe życie szedł własną drogą.
1:19:14
W owej wolności i samotności
tkwi jego siła.
1:19:19
Jeśli pragniesz go nagrodzić,
tak jak ja, z całego serca,
1:19:24
- pozwól mu być tym, kim jest.
1:19:30
Niech dalej idzie przez świat, sam,
wolny... z naszym błogosławieństwem.
1:19:39
I cóż... Lancelocie?
1:19:48
Lady Ginewra dobrze mnie rozumie.
1:19:52
Jednak tutaj, pośród was,
1:19:55
odnalazłem coś, czego pragnę
bardziej niż wolności.