1:31:00
Een is meer dan genoeg.
- Je hebt prachtig gespeeld.
1:31:04
Vond je? Was het goed?
1:31:08
Componeer je ook?
1:31:09
Dat is Rach drie.
1:31:12
Het begint als een brief.
- Lijkt me wel, ja.
1:31:15
Professor Cecil, Royal College.
- 't Blijft een raadsel.
1:31:20
Wat?
1:31:21
Hij had maar 1 arm. Door een beroerte.
Dat arme poesje.
1:31:26
Pootje kapot. Hij kon er niks mee
doen. Zielig. Poesje was beschadigd.
1:31:33
Gewoon pech. Ik beschadig jou toch niet?
1:31:36
Welnee, helemaal niet.
1:31:39
Wat is er, David?
1:31:42
Het begon, ik weet het niet meer.
1:31:45
Het is allemaal zo lang geleden.
Zo ging het. Het onzegbare.
1:31:51
Het onzegbare zeggen.
- Waarom zeg je mij niet wat je wil zeggen?
1:31:54
Wat wil ik niet zeggen? Lastig.
1:31:57
Kijk hier staat: Beste.
1:32:00
Precies ja. Beste.
- Beste Cecil?
1:32:03
Dat was Parkes.
- Beste Mr. Parkes.
1:32:06
Hij heeft Sergejs ziel beroerd.
Niet slecht he?
1:32:09
Moeilijk stuk hoor.
1:32:12
Beste Mr. Parkes, het is zo lang geleden.
1:32:16
En ik...
- ... ik hoop. Dat klinkt toch al goed?
1:32:22
Ik hoop dat u zich mij en de Rach drie
nog herinnert. Het gaat beter met mij.
1:32:28
Ik ben weer begonnen met spelen.