:19:02
Ga zitten. Genoeg licht ?
:19:05
Ik heb goede ogen.
:19:07
Ga zitten, zeg ik.
:19:13
Ik had geen dringende afspraken.
Behalve met die financieringsjongens.
:19:18
En ik had 'iets te drinken' gehoord.
Waarom ook niet ?
:19:23
Soms is het interessant om te zien
hoe slecht iets geschreven kan zijn.
:19:28
En dit zag er veelbelovend uit.
:19:31
Ik vroeg me af wat een grafoloog
zou vinden van haar kinderlijke pootje.
:19:38
Max kwam met 'n vrachtje
champagne en kaviaar.
:19:42
Later ontdekte ik dat Max de enige
andere bewoner van het kasteel was.
:19:47
En nog een paar dingen over hem.
:19:50
En zij:
:19:52
Ze zat opgerold als een horlogeveer,
met een sigaret in 'n vreemd beugeltje.
:19:57
Ik voelde haar ogen
achter die donkere bril:
:20:00
Ze daagde me uit
om 't niets te vinden.
:20:03
Of ze smeekte, trots als ze was,
om het wel goed te vinden.
:20:07
Het was zo belangrijk voor haar.
:20:16
Gezellig was 't wel:
:20:18
Dat brok zenuwen, Max,
en die dode aap boven.
:20:24
En af en toe een windvlaag in het orgel.
:20:34
Later, bij wijze van
komisch intermezzo...
:20:38
... verscheen het echte kinderkistje.
:20:41
Alles ging met
de grootst mogelijke waardigheid.
:20:45
Het was vast
'n hele belangrijke chimpansee.
:20:48
De achterkleinzoon van King Kong,
misschien wel.
:20:54
Het werd elf uur.
:20:57
Ik was een beetje misselijk...
:20:59
... van de zoete champagne
en flauwekul die ik las.