:39:00
...και περήφανος πατέρας
δύο παιδιών.
:39:03
Έχεις να πληρώσεις μια υποθήκη,
αυτοκίνητο, φάρμακα...
:39:06
...τρόφιμα, ηλεκτρικό, γκάζι,
ρουχισμό...
:39:12
...και ξαφνικά...
:39:14
...σε απολύουν.
:39:22
Ήθελα να πω ότι...
:39:25
Δεν ήθελα να χτυπήσω τον Κλιφ.
:39:27
Ήταν ατύχημα.
:39:29
Κι ότι...
:39:34
Παλιά παραπονιόμουν
για το μισθό μου.
:39:37
Και ξαφνικά όταν...
:39:39
...όταν δεν ξαναπήρα πια το τσεκ...
:39:41
...κατάλαβα ότι ήταν...
:39:44
Αυτό το χαρτάκι ήταν
το μόνο πράγμα...
:39:48
...που μου επέτρεπε να επιζώ.
:39:49
Και...
:39:52
Ξέρετε, όταν έβλεπα...
:39:53
...τους ανθρώπους να ζουν
στο δρόμο...
:39:56
...εγώ...
:39:59
...νόμιζα...
:40:00
...ότι ήταν αλήτες
ή πρεζόνια.
:40:04
Αλλά μια μέρα...
:40:06
...είδα μια οικογένεια να ζει...
:40:08
...σ' ένα χαρτοκιβώτιο και...
:40:12
...φαντάστηκα τα παιδιά μου
στη θέση τους και δεν το άντεξα.
:40:15
Έχασα το μυαλό μου.
:40:19
Και...
:40:20
...όσο για το όπλο...
:40:22
Είναι μία Ρέμιγκτον. Τίποτα
ιδιαίτερα επικίνδυνο.
:40:25
Είναι μόνο...
Είχα δει στην τηλεόραση...
:40:29
...ότι αυτοί που βγάζουν όπλο,
τραβούν την προσοχή.
:40:33
Σκέφτηκα ότι αν έπαιρνα
μαζί μου το όπλο, ίσως...
:40:36
...η κ. Μπανκς, που είναι
το αφεντικό μου...
:40:39
...θα μπορούσε...
:40:41
...θα με άκουγε,
έστω για πέντε λεπτά.
:40:47
Αλλά να...
:40:49
...δεν ξέρω τελικά αν ο κόσμος
ακούει κάποιους σαν εμένα.
:40:52
Κάνω απλώς τη δουλειά ου
κι ο κόσμος δε μ' ακούει.
:40:57
Είμαστε σωστή οικογένεια.
Δεν παίρνουμε ναρκωτικά...