1:09:00
εάν καταλάβουν, πώς λειτουργούν οι αναμνήσεις μας.
1:09:02
Έχουν συλλογικές αναμνήσεις.
Μοιράζονται ένα κοινό μυαλό.
1:09:06
Πεθαίνουν.
Η φυλή τους βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης.
1:09:11
-Νομίζουν, ότι μπορούμε να τούς σώσουμε.
-Πού κολλάω εγώ;
1:09:14
Είσαι διαφορετικός.Αντιστάθηκες στην
προσπάθεια μου να σε σταμπάρω.
1:09:23
Κάπως, ανέπτυξες την ικανότητά τους να Συντονίζονται.
1:09:27
Έτσι μπορούν ν' αλλάζουν τα πράγματα,
έτσι έφτιαξαν αυτήν την πόλη.
1:09:30
Έχουν μηχανές θαμμένες κάτω από την επιφάνεια...
1:09:33
που τούς επιτρέπουν να κεντράρουν
τις τηλεπαθητικές τους ενέργειες.
1:09:37
Ελέγχουν τα πάντα εδώ, ακόμα και τον ήλιο.
1:09:39
Γι' αυτό είναι πάντα σκοτάδι.
Δεν μπορούν ν' αντέξουν το φως.
1:09:42
Γιατί σε χρειάζονται;
1:09:44
Όταν αρχικά μάς έφεραν εδώ,
1:09:46
απέσπασαν ότι ήταν μέσα μας
και αποθήκευσαν τις πληροφορίες,
1:09:50
τις ανέμιξαν, σαν μπογιά...
1:09:52
και μάς επέστρεψαν αναμνήσεις,
της δικής τους επιλογής.
1:09:54
Αλλά ακόμα χρειάστηκαν έναν καλλιτέχνη,
για να τούς βοηθήσει.
1:09:59
Κατάλαβα τον ανθρώπινο νου,
καλύτερα απ' ότι ποτέ θα μπορούσαν,
1:10:04
έτσι μου επέτρεψαν να διατηρήσω
τις ικανότητές μου, ως επιστήμονας...
1:10:08
γιατί τις χρειάζονταν.
1:10:09
Με ανάγκασαν να διαγράψω οτιδήποτε άλλο.
1:10:20
Καταλαβαίνεις, πώς είναι να
διαγράφεις το ίδιο σου το παρελθόν;
1:10:24
Και το παρελθόν μου;
Η παιδική μου ηλικία;
1:10:28
Ακτή Σελ. Θείος Καρλ.
1:10:31
Τί σχετικά μ' αυτό;
Ήταν κενό όταν το βρήκα.
1:10:35
Ακόμα δεν καταλαβαίνεις.
Δεν ήσουν ποτέ παιδί.
1:10:39
Όχι σ' αυτό το μέρος.
1:10:40
Η ιστορία σου είναι μια ψευδαίσθηση,
μια εφεύρεση,
1:10:43
όπως όλων μας.
1:10:45
Έκανες αυτά τα σχέδια
πραγματικότητα με το χάρισμά σου.
1:10:47
Λες ότι μας έφεραν εδώ.
1:10:51
Από πού;
1:10:56
Συγγνώμη, δε θυμάμαι.
1:10:59
Κανείς από εμάς δε το θυμάται...
τί ήμασταν κάποτε...