Desperate Measures
vorige.
weergeven.
als.
volgende.

:09:01
Sorry, ik dacht
dat je me tegemoet kwam.

:09:05
Ik moord. Een vrouw met 'n hoed,
een man in 'n winkel. Boem boem.

:09:10
Dat is echt.
:09:12
Dat is echt gebeurd.
Ik heb 't gedaan.

:09:15
Ik voel me niet schuldig.
En God interesseert het niet.

:09:21
Ik vertrouw liever
op de kracht van m'n eigen geest.

:09:25
Dat is 't enige
wat ik nu nog heb.

:09:27
Dat begrijp ik.
- O ja ?

:09:32
Misschien begrijp je dan ook
dat ik 't grappig vind...

:09:36
dat mij na al die jaren in de cel
de gelegenheid geboden wordt...

:09:43
om weer te doden.
:09:46
Het kind van een agent, nog wel.
:09:49
Ik hoef alleen maar
hier te blijven.

:09:53
Wat wil je van me ?
- Ben je een goede vader geweest ?

:09:58
Ik heb m'n best gedaan.
:10:02
Je hebt tenminste je best gedaan.
Dat kan mijn vader ook zeggen.

:10:09
Hij sloeg me verrot,
maar hij deed z'n best.

:10:13
Ik heb Matt nooit geslagen.
- Dat geloof ik graag.

:10:25
En waar is z'n moeder ?
- Die is dood.

:10:30
Je draagt je ring nog.
:10:33
Voel je je verantwoordelijk
voor haar dood ?

:10:37
Het was 'n auto-ongeluk.
:10:39
Een dode vrouw...
:10:43
en 'n kind met kanker.
:10:47
Dat zet je wel aan het denken.
:10:51
Doe je het ?
:10:55
Sta je beenmerg af aan m'n zoon ?
:10:59
Daar moet ik over nadenken.
Je hoort het wel.


vorige.
volgende.