2:12:02
Chcesz wiedzieć, to ci powiem.
2:12:04
Nie wchodzę do Doliny Cienia.
2:12:08
Pędzę do niej.
A tymczasem dwóch szabrowników...
2:12:11
zagarnia moje przedsiębiorstwo.
2:12:14
Aha, byłbym zapomniał:
Moja córka zakochała się w Śmierci.
2:12:18
A ja zakochałem się w niej.
2:12:23
Możesz powtórzyć?
2:12:29
Zakochałem się w twojej córce
i zabieram ją dziś ze sobą.
2:12:34
-Co takiego?
-Słyszałeś, Bill.
2:12:37
Nigdzie jej nie zabierzesz.
Zawarliśmy układ.
2:12:40
Przykro mi.
2:12:45
Susan jest moją córką.
Ma przed sobą wspaniałe życie.
2:12:48
Chcesz jej to odebrać i mówisz,
że ci przykro?
2:12:52
Nie przyjmuję takich przeprosin.
2:12:54
Nie obchodzi mnie to, Bill.
2:12:56
Kocham ją.
2:12:58
Jak to miło z twojej strony,
2:13:01
że ją zabierasz, gdzie ci się podoba.
2:13:05
To nie miłość.
2:13:07
W takim razie co?
2:13:09
Bezsensowne zaślepienie,
któremu dajesz się ponieść.
2:13:14
Brakuje mu tego, co najważniejsze.
2:13:17
Czyli czego?
2:13:18
Zaufania, odpowiedzialności,
2:13:20
podejmowania świadomych decyzji...
2:13:22
i szanowania ich przez całe życie,
2:13:25
a przede wszystkim troski
o kochaną osobę.
2:13:28
Więc to jest miłość według
Williama Parrisha?
2:13:31
"Pomnóż to przez nieskończoność,
rozciągnij na wieczność...
2:13:34
"i będziesz miał pojęcie, o czym mówię."
2:13:37
-To moje słowa.
-A teraz moje.
2:13:41
Susan chce ze mną iść.
2:13:45
Kocha mnie.
2:13:46
Kocha cię?
2:13:48
A kto ty jesteś? Powiedziałeś jej?
2:13:51
-Nie.
-Wie, dokąd ma iść?
2:13:56
Susan zakochała się w tym biedaku,
2:13:59
którego ciało sobie wziąłeś i cała reszta
to był tylko ciąg dalszy.