:18:00
Mam znajomego...
:18:02
i ten mój znajomy
ma pewien problem.
:18:06
Zadam panu parę pytań.
:18:08
Proszę!
:18:11
Co robimy? Siadamy?
:18:14
Byle się pan wygodnie czuł.
:18:15
Usiądę tutaj.
:18:19
- Usiądę tutaj, dobrze?
- To jest...
:18:20
Proszę usiąść wygodnie.
:18:29
Dobrze, kto zaczyna?
:18:31
Dlaczego potrzebuje pan terapii?
:18:34
Nie ja! Mówiłem, że chodzi
o mojego kumpla.
:18:38
- Przepraszam.
- Nie słyszałeś?
:18:39
Przepraszam.
:18:40
Podobno słuchasz, a nie wiesz,
co mówiłem 2 sekundy temu?
:18:45
Przepraszam.
:18:46
Jak na razie, nie jestem
zadowolony z obsługi.
:18:49
Przepraszam, to moja wina.
:18:53
Zacznijmy od nowa.
:18:55
Proszę opowiedzieć
o znajomym.
:19:00
Mój znajomy jest człowiekiem
bardzo wpływowym.
:19:04
Nigdy nie miał kłopotów.
:19:05
Nagle zaczął się przejmować.
:19:08
Często płacze, nie może spać.
:19:11
Nie spotyka się z przyjaciółmi...
:19:13
bo go denerwują.
:19:15
Chce od nich uciec.
:19:17
A są to ludzie,
których zna całe życie.
:19:20
Zaczął też miewać te ataki.
:19:23
Nie może oddychać, kręci
mu się w głowie...
:19:27
boli go w piersiach...
:19:29
On nawet myśli, że niedługo umrze.
:19:31
Napady paniki.
:19:33
Co wy z tą paniką?
:19:35
Kto mówi o panice?
:19:36
Kto mówi o panice?
:19:38
Nie panika...
:19:39
tylko zawroty głowy,
utrudnione oddychanie...
:19:42
takie ataki!
:19:43
On chce wiedzieć, co zrobić,
żeby to się skończyło.
:19:51
Wiem, że źle robię.
:19:54
Uważam jednak, że tym znajomym...
:19:57
jest pan.