:11:00
Πολύ χειρότεροι.
:11:04
Λοιπόν, μια μέρα...
πριν γεννηθείτε εσείς...
:11:07
γύριζα σπίτι μετά μια
μέρα σκληρής δουλειάς.
:11:11
Είδα τους κλητήρες
να χτυπάνε τα σπίτια μας.
:11:15
Μαντράχαλοι, με σφυριά και
μαχαίρια και πολλά άλλα.
:11:18
Αλλά αυτό δε με σταμάτησε.
:11:21
'Ορμησα. 'Ωρες τους πολέμησα
αλλά ήταν πάρα πολλοί.
:11:25
Η μαμά σας, εγώ κι η Λίζα
κλειστήκαμε και δε βγαίναμε.
:11:30
Δε θα μας πάρετε τα σπίτια!
:11:32
Δε μπήκαν τελικά. Πάσκισαν
πολύ, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
:11:38
Γύρω μας ακούγαμε τις φωνές
φίλων και γειτόνων...
:11:43
καθώς τους γκρέμιζαν
τα σπίτια τους.
:11:47
'Ηταν σαν άγριοι.
:11:49
Προσπάθησαν τα πάντα,
αλλά δε με ήξεραν καλά.
:11:53
Δεν εννοούσα να κουνηθώ.
Ας γκρέμιζαν όλο το κτίριο.
:11:57
-Και μετά ήρθε ο Δήμαρχος.
-Ακριβώς.
:12:00
Τσατίστηκαν που
δε μ'έκαναν πέρα...
:12:03
κι ο Δήμαρχος του Δουβλίνου
ήρθε να δει τον μπαμπά σας.
:12:11
Μάικλ, σε παρακαλώ,
άκουσέ με!
:12:18
Γονάτισε!
:12:21
Σε παρακαλώ...
εγώ προσωπικά...
:12:24
σου προσφέρω αυτά τα
κλειδιά για δύο σπίτια...
:12:29
Για μας και τη Θεία Λίζα και
τους έβαλα να υποσχεθούν...
:12:33
ότι δε θα μας ενοχλούσε ποτέ
κανείς, κι ο Δήμαρχος είπε:
:12:38
Ναι, το υπόσχομαι.
:12:44
Κι έτσι δέχτηκα την
προσφορά τους...Νίκησα.
:12:48
Τους νίκησα όλους,
κλητήρες, Δήμαρχο και νόμο.
:12:52
Είχα αφοσίωση...
Και γι'αυτό νίκησα...
:12:56
Το θέμα είναι ότι ποτέ
δε θα σας νικήσουν...