1:22:32
Na alle zelfmoorden gaven Mr en Mrs
Lisbon de hoop op 'n normaal leven op.
1:22:39
Ze vroegen Mr Hedlie het huis leeg
te halen en alle meubels te verkopen.
1:22:47
Mr Lisbon verkocht het huis
aan 'n jong stel uit Boston.
1:22:54
Wij visten uiteraard hun foto's
uit het afval.
1:23:00
We bezaten alle puzzelstukjes,
maar de puzzel kwam nooit af.
1:23:05
Er bleven vreemde leegte over,
als landen op 'n onbekende landkaart.
1:23:14
Wat ze achterlieten was geen leven...
1:23:18
maar hele triviale, alledaagse dingen.
1:23:23
Een klok die aan de muur tikt.
1:23:27
Een schemerige kamer
rond het middaguur.
1:23:30
De verschrikkingen van 'n mens
die alleen aan zichzelf denkt.
1:23:39
Ons wachtte de onmogelijke taak
om hen te vergeten.
1:23:49
Onze ouders verging het makkelijker.
1:23:52
Ze gingen gewoon verder met hun
tennis dubbels en hun pleziertochtjes.
1:23:59
Het was weer zomer, 'n jaar nadat
Cecilia haar polsen had doorgesneden...