:52:03
Мамо, не сакам да го слушам ова.
:52:05
Грег не сака да ми слезе долу. -Мамо!
:52:25
Дали некогаш си стигнал
до точката да си речеш:
:52:27
Заеби се, човеку?
:52:30
Дека треба да престанеш да живееш тука?
:52:37
Сега е 7.30ч. наутро.
:52:47
Заблагодари му се на
мајка ти за колата. -Во ред.
:53:02
Човеку, ми се смачи од ова
срање, имаме само 30 минути
:53:07
да јадеме и да одмориме. Ме
боли цело тело, ми се смачи
:53:13
да јадеме тука како избркани.
Каква глупост, требаше да се
:53:18
јавам и да кажам дека сум
болна, дека имам нешто да
:53:21
работам. -Не ми се верува дека
го слушам тоа цвикање од
:53:25
Ванеса до нов Детроит. Треба
да се вратиш на работа и
:53:30
да сонуваш дека ќе добиеш
нешто убаво. Погледнете се,
:53:36
стоите тука и се смрзнувате,
рапувате за еден посран ручек,
:53:41
кој сака да го слушне
тоа? Исто во секој правец,
:53:45
засучи ги ракавите, мрзо една црнечка.
:53:49
Дебел еден, ти си многу
грдо копиле. Треба да одиш
:53:53
одовде, престани да римуваш,
задржи си ја работата, Ванеса.
:53:57
Следниот пат остани дома во
гардеробот, а кога зборувам