1:09:01
Ποτέ δεν είπα ότι ήταν γιος μου.
1:09:04
Το είπα;
1:09:05
Η φράση "Έχω έναν γιο, τον Μάρκους"
δεν βγήκε από το στόμα μου.
1:09:08
Αυτό ήθελες να πιστεύεις εσύ.
1:09:11
Ναι. Σωστά.
1:09:13
Εγώ έχω τις φαντασιώσεις.
1:09:15
Ήθελα να πιστεύω πως έχεις γιο,
γι' αυτό άφησα τη φαντασία μου να οργιάζει.
1:09:19
Ασφαλώς έχω κι εγώ μερίδιο ευθύνης.
1:09:21
Όχι! Κάθε άλλο. Σε γνώρισα και σκέφτηκα,
"Συμπαθητικός αυτός.
1:09:25
"Τι καλά να είχε κι έναν γιο.
Έναν ζωηρό έφηβο, αν γίνεται."
1:09:28
Οπότε εμφανίστηκες
ξαφνικά στο σπίτι μου και μπίνγκο!
1:09:31
Έκανα αυτόν τον τρελό συνειρμό,
γιατί έχω βαθιά ψυχολογική ανάγκη μέσα μου.
1:09:36
Καλά, μη μαστιγώνεσαι κιόλας.
1:09:40
Θα μπορούσε να συμβεί και στον καθένα.
1:09:45
Όταν σε πρωτογνώρισα,
νόμισα πως ήσουν άδειος.
1:09:52
Όμως μετά μ' έκανες ν' αλλάξω γνώμη.
1:09:56
Ίσως στην αρχή να είχα δίκιο.
1:09:58
-Pέιτσελ, άκου.
-Ναι;
1:10:10
Λυπάμαι, έχεις δίκιο.
1:10:16
Είμαι... άδειος.
1:10:21
Είμαι ένα... τίποτα.
1:10:29
Δεν ξέρω τι είχα στο μυαλό μου, συγγνώμη.
1:10:53
Αντίο, Έλι.
1:10:54
Μάρκους! Κολλητέ!
1:10:57
Αντίο, Μάρκους!
1:10:58
Τα λέμε, Μάρκους!