:03:00
Εντάξει.
:03:03
Αναψέ την.
:03:05
Ξέρεις...
:03:07
μετά από τόσα χρόνια, νιώθω σαν
να έχω μία δεξαμενή αναμνήσεων,
:03:12
και δεν ξέρω αν αυτές
είναι αληθινές...
:03:15
ή αν είναι μόνο αυτό
που θέλω να θυμάμαι.
:03:19
Γιατί το μόνο που με συνδέει
με εκείνον τον κόσμο...
:03:23
...είναι εκείνη.
:03:31
Ο Αντζελο έλεγε πάντα ότι
μόνο εκείνη του είχε απομείνει.
:03:35
Δεν ήταν αλήθεια. Αν και δεν
το έκανα θέμα, είχε κι εμένα.
:03:40
Αγαπούσα τον Αντζελο
σαν πατέρα μου.
:03:45
Γρήγορα, μην τους χάσεις.
:03:48
Ηταν και για μένα δύσκολο
να μένω αθέατος...
:03:52
όταν εκείνη υπέκυψε
στον άντρα της...
:03:54
κι έστειλαν το γιο τους
εσωτερικό σε κάποιο σχολείο.
:04:00
Τον βλέπω!
Στο αεροπλάνο!
:04:04
Δεν ήταν δική μου ιδέα!
:04:06
Δεν ήθελα να σε στείλω μακριά!
Σ αγαπώ!
:04:08
Τζένιφερ, τι κάνεις;
Μπες μέσα!
:04:11
Κοίταξέ την.
Την τρελαίνει αυτός.
:04:16
Ιτιά που τη λυγίζει ο άνεμος.
:04:19
Να τον δω θέλω!
:04:21
Θα κλείσω την ηλιοροφή!
:04:24
Μπες μέσα! Μπες!
Που να πάρει ο διάβολος!
:04:29
Νιώθω τη θλίψη της.
:04:33
Θέλω να πω,που έστειλε
μακριά το γιο της.
:04:38
Δεν μπορώ να το καταλάβω.
:04:43
Από την άλλη, όμως,
το καταλαβαίνω.
:04:46
Για το Θεό,
ποιο είναι το πρόβλημα;
:04:50
Σε στρατιωτική σχολή πήγε.
Θα γίνει άντρας.
:04:52
-Επτά ετών είναι!
-Κι εσύ σαν τόσο φέρεσαι!
:04:58
Σκέφτηκες ποτέ να κάνεις
ανταύγειες στα μαλλιά σου;