:09:02
Haar symptoom is haat.
:09:05
Haar symptoom... is boosheid.
:09:09
Haar symptoom is woede.
:09:14
Haar symptoom... is oorlog.
:09:18
De ziekte... is menselijke emotie.
:09:26
Maar, Libria...
ik feliciteer jullie.
:09:30
Omdat er een geneeswijze
voor deze ziekte is.
:09:32
Ten koste van de duizelingwekkende
hoogtes van menselijke emotie,
:09:36
hebben we haar onpeilbare
dieptes onderdrukt.
:09:40
En de maatschappij heeft
deze kuur omarmd.
:09:47
Prozium.
:09:49
Nu is er vrede,
:09:53
en is de mensheid één.
:09:56
Oorlog is verleden tijd.
:09:58
Haat, een herinnering.
:10:01
Wij zijn nu ons eigen geweten.
:10:04
En dat geweten leidt ons naar
een waarde van ET-10
:10:10
voor Emotionele Tevredenheid.
:10:12
En al die dingen die we weer
zouden kunnen voelen...
:10:16
en vernietigen ze.
:10:18
Librianen, jullie hebben gewonnen.
:10:21
Tegen alle gewoontes
en jullie eigen natuur in...
:10:26
jullie hebben overleefd.
:10:51
Elke keer komen we van
de Nethers naar de stad,
:10:53
het herinnert ons waarom we doen
wat we doen.
:10:57
Is dat zo?