:50:00
Γιατί μένεις;
:50:06
Είσαι χαζή.
:50:17
Τρελάθηκες;
:50:19
-Το απαγορεύω!
-Δε θα μ'αναγκάσεις να μείνω.
:50:23
Όχι, Φρίντα, τα έχουμε
ξαναπεράσει όλα αυτά.
:50:26
Φεύγω! Δώσ'μου το πόδι μου!
:50:29
-Γιατρέ, βοήθησέ με.
-Τι συμβαίνει εδώ;
:50:33
Της είπα να μείνει ξαπλωμένη.
:50:36
Πάω στην έκθεσή μου.
:50:38
Μια ζωή περίμενα να εκθέσω στην
πατρίδα μου! Δε θα τη χάσω!
:50:47
Αν η βρογχίτιδα επιδεινωθεί,
θα γίνει πνευμονία.
:50:51
Επ'ουδενί δεν πρέπει
ν'αφήσεις το κρεβάτι.
:50:54
Θα σου πω όλα τα
κουτσομπολιά. Το υπόσχομαι.
:51:13
Ήταν μια αδύνατη παιδούλα
και μου φώναζε...
:51:16
''Ντιέγκο, θέλω να σου
δείξω τα έργα μου.»
:51:19
Και φυσικά μ'ανάγκασε
να κατεβώ και να δω.
:51:25
Είδα και ποτέ δε
σταμάτησα να βλέπω.
:51:30
Μα δε θέλω να μιλήσω για τη
Φρίντα σαν σύζυγός της...
:51:33
...αλλά σαν καλλιτέχνης...
και θαυμαστής.
:51:38
Η δουλειά της είναι
κοφτερή και τρυφερή...
:51:44
...σκληρή σαν ατσάλι,
φίνα σαν φτερό πεταλούδας...
:51:50
...αξιαγάπητη σαν χαμόγελο...
:51:54
...και απάνθρωπη σαν
την πίκρα της ζωής.