:51:13
Ήταν μια αδύνατη παιδούλα
και μου φώναζε...
:51:16
''Ντιέγκο, θέλω να σου
δείξω τα έργα μου.»
:51:19
Και φυσικά μ'ανάγκασε
να κατεβώ και να δω.
:51:25
Είδα και ποτέ δε
σταμάτησα να βλέπω.
:51:30
Μα δε θέλω να μιλήσω για τη
Φρίντα σαν σύζυγός της...
:51:33
...αλλά σαν καλλιτέχνης...
και θαυμαστής.
:51:38
Η δουλειά της είναι
κοφτερή και τρυφερή...
:51:44
...σκληρή σαν ατσάλι,
φίνα σαν φτερό πεταλούδας...
:51:50
...αξιαγάπητη σαν χαμόγελο...
:51:54
...και απάνθρωπη σαν
την πίκρα της ζωής.
:52:05
Πιστεύω ότι καμιά γυναίκα
ποτέ δεν έδωσε τόση ποίηση...
:52:14
...τόση αγωνία στον καμβά.
:52:16
Βούλωσέ το, χοντρέ.
Δεν πέθανα ακόμα!
:52:30
Πού είναι η μουσική;
:52:34
Βλέπεις, σ'άκουσα, γιατρούλη.
Δεν άφησα το κρεβάτι.
:52:40
Αν μ'αφήσεις να πιω
αυτή την τεκίλα...
:52:44
...υπόσχομαι να μην
πιω στην κηδεία μου.
:52:46
Σύμφωνοι.