1:18:01
-Τι έγραφε;
-Ποιήματα.
1:18:04
-Καλά;
-Μάλλον όχι.
1:18:07
-Της το είπες;
-Γιατί να το πω;
1:18:11
Ποια ακριβώς ήταν η φύση της
σχέσης σου με την κοπέλα;
1:18:17
Είχε κάποιον να μιλήσει, έξω
απ'την καθημερινή ζωή της.
1:18:21
Γι'αυτό με χρειαζόταν,
γι'αυτό με πλησίασε.
1:18:25
Γιατί εσάς;
1:18:27
Το αγόρι της, ο Ράντι...
1:18:32
Βίαιο παλιόπαιδο.
Τη χτυπούσε.
1:18:35
Τα ξέρουμε ήδη όλα αυτά.
1:18:38
Μα χειροτέρευε...'Ηταν
πολύ χειρότερα. Αλήθεια.
1:18:41
Γιατί τόση προθυμία
να μιλήσεις για τον Ράντι;
1:18:45
Συγνώμη, Ντετέκτιβ. Τ'άκουσα
από άλλον, έτσι κι αλλιώς.
1:18:49
Δε θέλω να παρεξηγηθώ.
1:18:51
'Ο,τι μας πείτε σ'αυτή τη
φάση είναι εμπιστευτικό.
1:18:55
Δεν είμαστε παρορμητικοί, δε
βγάζουμε τρελά συμπεράσματα.
1:19:01
-Συνεχίστε, παρακαλώ.
-Υπάρχει κάτι ακόμα.
1:19:05
'Ισως δεν έχει σημασία, αλλά
είχε αρχίσει να φοβάται.
1:19:08
-Μάλλον εγώ φταίω γι'αυτό.
-Γιατί;
1:19:12
Ο Ράντι ήξερε, όχι ποιος
είμαι, μα ότι είχε φίλο.
1:19:17
Κάποιον έμπιστο.
Κι έγινε έξαλλος.
1:19:20
Συνεχώς έγραφε πόσο φοβόταν,
όλο και πιο απελπισμένα.
1:19:24
'Εχετε κάποιο απ'αυτά
τα γράμματα;
1:19:27
Πιθανό. Νομίζετε
ότι θα βοηθήσει;
1:19:30
'Ισως.
1:19:36
Κάτι άλλο;
1:19:37
Αυτό που την ανησυχούσε
πιο πολύ ήταν το όπλο.
1:19:42
'Ενα παλιό πιστόλι.
Της το έδειξε.
1:19:45
Μάλλον δεν ήταν
καν δικό του.
1:19:48
Θα το χρησιμοποιούσε, είπε,
αν μάθαινε με ποιον τα είχε.
1:19:53
Το έκρυβε σ'ένα αεραγωγό,
κάτω απ'το πάτωμα.