:16:03
Toen had ik echt schrik.
Ik was doosbang.
:16:07
Banger dan ooit in mijn leven.
Ik was banger dan zij zelf.
:16:12
En toen...
:16:14
... was alles duidelijk.
:16:18
Er was geen weg terug.
:16:22
En daarna, was ik kalm.
:16:27
Heel kalm.
:16:32
Jij en ik delen een geheim.
:16:35
We weten hoe gemakkelijk
het is iemand te vermoorden.
:16:39
Dat ultieme taboe.
Het bestaat niet buiten onze gedachten.
:16:45
Ik heb haar niet vermoord.
:16:48
Ik doodde haar,
maar het eindigde gewoon zo.
:16:53
Dus waar zou je het lichaam brengen ?
:16:56
Bedankt om naar me te luisteren.
:16:58
Doet goed om te praten over die dingen.
Ik kan nu slapen.
:17:03
Wil je praten over Hap ?
:17:17
- Goede morgen.
- Je telefoon werkt niet.
:17:20
Ik zette hem af.
Ik had slaap nodig. Sorry.
:17:23
Fred belde die schrijver.
Hij was blij om samen te werken.
:17:27
Hij kwam meteen in de morgen,
dus we moeten naar het bureau gaan.
:17:30
Ik vergat je te vertellen ze verkopen deze
in winkels in Anchorage.
:17:35
- Geen manier om uit te vinden wie het gekocht heeft.
- Oké.
:17:38
Ik wed dat je uitziet om terug
naar L.A. te kunnen gaan
:17:42
Terug naar roofmoord moord, of...
:17:45
... misschien niet.
:17:47
- Wat zeg je tegen mij, Ellie ?
- Niets.
:17:54
Gaat het met je ?
Je hebt niet veel geslapen.
:17:57
Nee, dat heb ik niet. Nee.