1:28:18
Pardon...
1:28:26
We zagen uw zeemeermin.
- Dit is het, hé ?
1:28:30
Als u de schat nog moet begraven...
- Dan komen we wel terug.
1:28:39
In memoriam
onze lieve man en vader
1:28:43
Ik wou dat je hem nog gekend had.
1:28:48
Hij was sterk. Hij praatte er
niet veel over...
1:28:53
maar je kon zien dat hij
veel meegemaakt had.
1:28:57
En al die andere mensen ?
1:29:00
Dit dateert van toen het eiland
nog een katoenplantage was.
1:29:05
Hier begroeven ze de slaven
die niet meer konden.
1:29:10
Mama, hou daar nou eens mee op.
1:29:14
Die horen hier niet.
1:29:16
Het is al erg genoeg dat we
door hun beveiliging heen moeten...
1:29:21
om onze eigen doden te bezoeken.
1:29:24
En dan gooien ze ook hun rotzooi
hier nog weg.
1:29:27
Dat bedoelen ze vast niet zo.
1:29:32
Het is een laatste rustplaats.
1:29:34
En geen speeltuin.
1:29:40
M'n vaders familie werkte
in de houtverwerking.
1:29:44
Ze waren analfabeet.
1:29:47
Dus het feit dat hij
een eigen zaak heeft...
1:29:52
Alleen is dat zijn droom
en niet de mijne.
1:29:56
Noch die van m'n moeder.
- Ze werkt er niet ?
1:29:59
Ze rijdt liever zes straten om
dan dat ze de zaak ziet.