1:18:01
Ειμαι αχάριστη?
1:18:03
Με λες αχάριστη.
1:18:08
Μου κλέψανε τη ζωή μου.
1:18:13
Ζω σε μια πόλη που δε θέλω.
Ζω..
1:18:18
μια ζωή που δε θέλω.
1:18:25
Πώς έγινε αυτό?
1:18:40
Ηρθε η ώρα να γυρίσουμε στο Λονδίνο.
1:18:47
Μου έλειψε το Λονδίνο.
1:18:51
Μου έλειψε η ζωή εκεί.
1:18:55
Αυτά δεν είναι δικά σου λόγια Βιρτζίνια.
1:18:58
Είναι λόγω της αρρώστιας σου...
-Είναι η φωνή μου.
1:19:01
-Δεν είναι η φωνή σου.
-Είναι. Μόνο η φωνή μου.
1:19:03
-Δεν είναι, μα δεν ακούς?
-κι όμως είναι.
1:19:07
Πεθαίνω σ'αυτήν την πόλη.
1:19:14
Αν μπορούσες να σκεφτείς καθαρά Βικτώρια
Θα θυμόσουν πως στο Λονδίνο έχασες την αγάπη.
1:19:18
Αν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά...
1:19:24
-αν σκεφτόμουν καθαρά...
-σε φέραμε στο Ριτσμοντ για να ησυχάσεις.
1:19:28
Αν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά, Λέοναρντ, θα σου έλεγα
1:19:31
πως αγωνίζομαι μόνη...
1:19:33
στο σκοτάδι
. Και πως το μόνο που μπορώ να καταλάβω...
1:19:37
είναι η κατάστασή μου.
1:19:41
Λες πως ζεις με την αγωνία.
Ζεις με την αγωνία της δικής μου εξόντωσης.
1:19:47
Κι εγώ με την ίδια αγωνία ζω.
1:19:54
Αυτό είναι δικαίωμά μου.
1:19:56
Είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου.
1:19:59
Επιλέγω να μην υποφέρω την ερημιά των προαστίων...