:29:03
Do widzenia, Daryl.
I dziękuję za uroczy obiad.
:29:07
Jeśli odczuwasz to w ten sposób...
:29:10
to odczuwasz w ten sposób.
:29:13
Czy w ten sposób to odczuwasz?
:29:21
Kim jesteś?
:29:24
Tylko twoim...
:29:26
małym rogatym diabełkiem.
:29:29
Muszę wracać do domu.
:29:32
Po co masz iść do domu?
:29:34
Nie ma tam przecież nikogo.
:29:37
Twoja córka zajmie się sobą sama.
:29:39
Zje i zaśnie na łóżku odrabiając lekcje.
:29:44
Obiecuję.
:29:46
A sprzątanie.
:29:48
Im więcej sprzątasz,
tym brudniej jest nazajutrz.
:29:52
Słanie łóżek, jutro znów to samo.
:29:55
Zmywanie.
Jutro będzie więcej do pozmywania.
:29:59
-Muszę zrobić...
-Obiad?
:30:01
Zje się go i tyle.
:30:03
Zrobiłaś co mogłaś, Alex.
:30:05
Spełniłaś obowiązki żony, matki.
:30:09
Dowożenie dzieci, ogród warzywny...
:30:12
robótki ręczne...
:30:15
poranna filiżanka kawy z sąsiadem...
:30:19
parę drinków, parę pigułek...
:30:23
mała psychoanaliza...
:30:27
Gdzie jesteś teraz, Alex?
:30:29
Dokładnie tam, gdzie chcę być
i czuję się świetnie.
:30:31
Udajesz, że jesteś kimś innym,
połową tego, czym naprawdę jesteś.
:30:36
Jak długo tak pociągniesz?
:30:39
Świat się rozwija i ty go odżywiasz.
:30:43
Ale on ciebie nie odżywia, prawda?
:30:45
Wysysa z ciebie soki, drenuje, zatruwa.
:30:49
Kobieta jest silna, czyż nie tak mawiają?
:30:52
Spoczywa na niej cały bezsens świata.
:30:58
Ile możesz znieść, Alex?
Ile możesz znieść...