:11:01
Het geeft niet.
- Het geeft wel.
:11:03
Het is etenstijd.
De zaak zit barstensvol.
:11:07
Iedereen kijkt ons aan.
:11:09
Waarom maak jij je bezorgd om
wat andere mensen denken?
:11:13
Het is gênant als maar
één van ons zit te eten.
:11:17
Goed. Dan bestel ik een maaltijd
en eet het niet op.
:11:20
Dat kan ik niet doen.
:11:22
Bestel een steak voor me,
dan neem ik de rest naar huis...
:11:25
en eet ik het als
ik niet kan slapen.
:11:27
Wat voor een verjaardagsdiner
is dat?
:11:29
'Diner voor één en één diner
om naar huis te nemen.
:11:34
Ik dacht dat we samen een
wijntje zouden nemen...
:11:37
dan kijk ik in je ogen en vertel
ik je hoe mooi je bent.
:11:41
Ik ben niet mooi.
Ik ben vet.
:11:44
Goed. Ik annuleer
de reservering wel.
:11:48
Laten we naar huis gaan.
Dan maak ik wel eieren of zoiets.
:11:53
De eieren zijn op.
Ik heb ze opgegeten.
:11:56
Wat ben je aan het doen?
:11:58
Ik heb een boterham gemaakt.
Er was nog wat tonijn in blik.
:12:03
Gelukkig weet ze niet, hoe de
elektrische blikopener werkt.
:12:06
Mijn moeder komt bij ons wonen.
:12:09
Wat?
- Ik ben zo kwaad op haar.
:12:12
Wacht even.
Heb ik iets gemist?
:12:14
Zij heeft haar vriend verlaten.
:12:17
Wat is er gebeurd.
Ik dacht dat ze de ware gevonden had.
:12:20
Wat er gebeurd is?
Zij is mevrouw Bovary.
:12:23
Zij is getrouwd met een Park
Avenue dokter, maar dat is te saai.
:12:28
Dan is er Tom nog, de
geldmarkt expert...
:12:30
en Perry van het reisbureau.
Maar nee, ze wilt meer.
:12:34
Meer?
Meer waarvan?
:12:37
Dat weet ze zelf niet.
Meer fantasieën.
:12:41
Weer jeugdig worden.
:12:44
Zij wil haar leven vervolmaken
voordat het te laat is.
:12:48
Dat zijn haar eigen woorden.
- Waarom komt ze hierheen?
:12:51
Ze heeft geen geld.
Ze kan nergens anders heen.
:12:55
Amanda, we hebben geen plaats.
:12:58
Ik dacht een bed
in het kantoor te zetten.