:53:03
Die kogels in dat lijk komen
uit jouw geweer.
:53:07
Het zijn geen pistoolkogels.
:53:10
Hollow-point-kogels barsten uiteen.
-Er ligt hier geen pistool.
:53:15
Mij hoef je niet te geloven.
Kijk zelf maar. Hij is geladen.
:53:20
Dat kan me niks schelen.
-Stel me niet teleur.
:53:23
Je zou me toch doden
als je de kans kreeg?
:53:26
Maar al te graag.
:53:29
Zo mag ik het horen.
:53:32
En als ik zei dat ik boven
het theater zat, drie hoog?
:53:36
Zie je die roze gordijnen?
:53:38
Daar, ja.
:53:49
Waarom zou je zoiets zeggen?
-Omdat het leuk is.
:53:53
De kansen zijn nu gelijk.
Dat wilde je toch?
:53:57
Je weet waar ik zit
en je hebt een pistool.
:54:00
Als je lef hebt,
kun je me neerschieten.
:54:08
Ze zouden me direct neerschieten.
-Je hebt vast gelijk.
:54:12
Ik zit daar niet.
:54:14
Je zou de gordijnen van
een aardige dame hebben gemold.
:54:20
Het lijkt erop dat iemand
naar het nieuws heeft gekeken.
:54:25
Wie?
-Het hotel.
:54:31
Ze wil vast een kogel in haar kop.
:54:34
Pak het pistool dan.
-Dit heeft niks met haar te maken.
:54:37
Ze heeft er alles mee te maken.
Het is omdat je haar belde.
:54:43
Pak hem. Anders schiet ik
op Pam. Pak dat pistool.
:54:49
Wacht even. Laten we
afwachten wat hij doet.
:54:57
Hier is niks.
:54:59
Alleen de vingerafdrukken
van een moordenaar.