:08:02
Dus daar is Serbia, verborgen,
:08:04
onbekend voor de hele wereld, totdat...
:08:07
ze verscheen op de cover
van The New Republic.
:08:09
Met een wekelijkse verkoop
van tachtigduizend stuks.
:08:11
81.500.
- Ben je er klaar mee, Rob?
:08:14
Twee dagen. Hooguit.
- Ja, twee heel lange dagen.
:08:17
Het is praktisch klaar...
voor het grootste gedeelte.
:08:20
Volgende. Amy?
:08:22
Ik heb net het stuk af
over ethanolsubsidies.
:08:26
Er zijn 16.800 dagbladen in dit land.
:08:30
Maar slechts één noemt zichzelf
het 'aan boord magazine van Air Force One'.
:08:34
En net dat is zo opwindend
aan werken bij The New Republic.
:08:37
Je krijgt te weinig betaald,
maakt overuren,
:08:40
maar wat je schrijft
wordt gelezen door belangrijke mensen.
:08:43
Presidenten, wetgevers, jullie werk
kan zelfs hun beleid beïnvloeden.
:08:48
Dat is een enorm voorrecht,
:08:51
en brengt veel verantwoordelijkheid
met zich mee.
:08:54
Sorry. Ze zitten niet te wachten op...
:08:56
de hele 'journalistieke
verantwoordelijkheidsspeech, nietwaar?
:09:00
Jullie willen alleen weten hoe jullie
je artikels kunnen laten publiceren, hè?
:09:06
Dat klinkt me bekend in de oren.
:09:10
We zullen even een typisch artikel overlopen,
:09:13
zodat jullie kunnen zien
welke obstakels je tegen kunt komen.
:09:16
We zullen er een gebruiken
dat ik vorig jaar geschreven heb,
:09:18
over een stel jonge republikeinen
op een bijeenkomst van de conservatieven.
:09:21
Kijk, journalistiek draait om
het navolgen van de waarheid.
:09:26
En ik zal je nooit aanzetten om iets
achterbaks of oneerlijks te doen...
:09:29
ten behoeve van een verhaal,
zoals het aannemen van een valse identiteit.
:09:38
Ik weet het gewoon niet.
Het leek me een goed publiek.
:09:42
Nee, man.
Het conservatisme is verleden tijd.
:09:45
Verleden tijd?
- We zijn verloren.
:09:47
Inderdaad.
:09:50
Als je zo'n verhaal schrijft,
zijn je aantekeningen cruciaal.
:09:53
Schrijf alles wat je hoort en ziet goed op.
:09:55
Elk citaat, elk detail...
:09:58
alles, tot op het bot.