:47:02
Δεν αστειεύομαι.
:47:06
Δυστυχώς δεν έχουμε Σαίξπηρ.
:47:10
θάνατος, ύπνος
και τίποτ'άλλο...
:47:15
Κι αν μ'αυτόν τον ύπνο παύουμε
της καρδιάς τον πόνο...
:47:19
και τις χίλιες λαχτάρες, φυ-
σική κληρονομιά της σάρκας...
:47:22
είναι συντέλεια
να την εύχεσαι με ζήλο.
:47:25
θάνατος, ύπνος...
:47:28
'Υπνος...'Ισως όνειρα...
:47:31
Εδώ είν'ο κόμπος, τι σ'αυτόν
τον ύπνο του θανάτου...
:47:35
τι όνειρα θά'ρθουν, όταν πετά-
ξουμε αυτό το σαρκοκούβαρο...
:47:39
Αυτό μας κόβει...
:47:42
Τούτη η έγνοια κάνει τη
δυστυχία να ζει τόσο πολύ.
:47:47
Γιατί ποιος θα δεχότανε ντρο-
πές και χάλια της ηλικίας...
:47:51
άδικο απ'τον δυνατό, εξευτε-
λισμό απ'τον φαντασμένο...
:47:55
τον πόνο από την
περιφρονημένη αγάπη...
:47:58
την άργητα του νόμου, τους
τραμπουκισμούς της εξουσίας;
:48:03
- Τελικά έχουμε τον Ραψωδό.
- Μάλλον. Δεκτοί!
:48:18
Τ'άδικο απ'τον δυνατό, τον
εξευτελισμό απ'τον φαντασμένο.
:48:22
Τον πόνο απ'την περιφρονημένη
αγάπη, την άργητα του νόμου...
:48:27
τους τραμπουκισμούς της
εξουσίας και τις κλωτσιές...
:48:30
που η ταπεινή η αξία τρώει
απ'τον ανάξιο, αν μπορούσε...
:48:34
να λύτρωνε κανείς μόνος
τον εαυτό του μ'ένα μαχαίρι.
:48:38
Ποιος θά'θελε ευθύνες, να
ιδρώνει απ'το βάρος της ζωής...
:48:43
αν η τρομάρα μην είναι
κάτι μετά θάνατον...
:48:47
στον κόσμο τον άλλο, από
όπου δε γυρίζει ταξιδιώτης...
:48:51
δε σάστιζε τη θέληση, ώστε
να προτιμάμε αυτά τα βάσανα...
:48:55
παρά να πάμε σ'άλλα
που δεν τα γνωρίζουμε;