:58:00
Even later viel ik in slaap.
:58:02
Het volgende wat ik me kan herinneren...
:58:05
is dat mijn kindermeisje me
midden in de nacht wakker maakte...
:58:08
om te vertellen dat hun
vliegtuig is neergestort.
:58:11
Je hebt geluk.
- Geluk?
:58:13
Dat je boos was.
:58:16
Als je boos bent,
mis je mensen niet,
:58:19
en als je boos blijft,
is het alsof je ze nooit gekend hebt.
:58:22
Op die manier hoef je je
niet ongelukkig te voelen.
:58:25
Je had geluk.
:58:30
Nacht.
:58:33
Ik was niet boos, Ray.
:58:37
Ik was in de war.
:58:40
Iedereen praatte tegen me,
:58:42
en ik begreep geen woord
van wat ze zeiden.
:58:47
Toen vervaagden
hun stemmen...
:58:51
en al heel snel kon
ik hun gezichten niet meer herkennen.
:58:55
Ze waren vlekken geworden.
:58:58
Toen kregen ze hele
lange tanden...
:59:01
en hun ogen
werden groen.
:59:05
Ik wist dat ik weg moest lopen.
:59:09
Ik pakte mijn knapzak in,
:59:11
stapte op de trein,
keek op de kaart,
:59:15
en besloot dat ik in
Coney Island wilde gaan wonen.
:59:19
Ik dacht dat het een
echt eiland was...
:59:24
en dat ik me daar kon verstoppen
als Tom Sawyer en Huckleberry Finn.
:59:29
Moet je nagaan hoe erg ik schrok.
:59:31
De Theekoppen was de enige
attractie waar ik in mocht.
:59:35
Ik stapte erin en
draaide in de rondte.
:59:41
Het voelt alsof ik daar nog steeds ben,
:59:43
draaiend, draaiend
en maar draaiend,
:59:46
en de rit wil maar niet stoppen,
:59:49
en ik durf er niet uit.
:59:54
Je had gelijk, Ray.