:21:06
Dit is onmogelijk.
:21:09
Het moet een vergissing zijn.
- Inderdaad, een vergissing.
:21:11
Dit bewijst niets.
:21:13
Libby moet de eerste naam opgeschreven
hebben die in haar opkwam.
:21:18
Jij bent de enige man aan wie ze ooit gedacht heeft,.
:21:22
Kan ik even alleen met je praten?
:21:27
Henry?
:21:29
Je gelooft haar toch niet?
:21:33
Misschien...
:21:35
Misschien had ik niet moeten komen.
Het is nogal een schok voor je.
:21:39
Ik word gek,
en ik weet het al sinds ik twee was.
:21:42
Ik bedoel het goed.
Ik droom hier al mijn hele leven van.
:21:48
Niet op die manier, natuurlijk.
Ik had het iets eleganters bedacht.
:21:54
Ik zie nu in dat het waarschijnlijk
een vergissing was.
:21:59
Ik had niet moeten komen.
:22:05
Zei je net dat je dit al
je hele leven wist?
:22:10
Ja.
- Goed, nu we dat uit de wereld hebben...
:22:14
wat dacht je van een kopje thee
en een plakje vruchtencake?
:22:17
Dacht je moeder niet dat ik
dezelfde aandacht verdiende?
:22:19
Geen vruchtencake, dus.
- Hoe heeft ze dit kunnen verzwijgen?
:22:23
Wat is er gebeurd met de vergissings-theorie
die we een minuut geleden nog aanhielden?
:22:28
Nee, wacht even, meisje.
:22:31
Henry, ik weet dat het een schok is,
maar we kunnen haar niet zomaar laten gaan.
:22:36
Niet voordat we dit hebben uitgezocht.
- Zal ik een hotel bellen?
:22:40
En wat wilde je ze vertellen?
:22:42
De beste kandidaat van de laatste generatie
wil een kamer voor een tienermeisje?
:22:47
De pers zal haar lol niet op kunnen.
- Kunnen we de pers hier buiten laten?
:22:51
Nee, Glynnis heeft gelijk.
- Gelukkig denkt er nog iemand na.
:22:56
Het meisje moet bij ons blijven.