:21:01
We waren nu
een mobiel koninkrijk...
:21:04
dat zich uitstrekte
tot Griekenland.
:21:07
Handelslui en architecten...
:21:09
Dokters en genezers...
:21:11
moeders, vrouwen,
kinderen, geliefden...
:21:14
hoeren,
en de slaven niet vergeten...
:21:17
deze anonieme
werkende klasse.
:21:22
Hard werkend, hopend
op een beter leven.
:21:26
Geen enkel bezet gebied...
:21:29
bleef zoals het was.
:21:34
Nochthans toegewijd
aan Roxanna...
:21:36
bezocht Alexander haar
tent minder en minder...
:21:39
na 1, 2 jaar, nog
altijd geen opvolger.
:21:45
Het kwetste Alexander
zijn trots...
:21:51
Er bestaat een kans Prometeus
daarboven tegen te komen...
:21:54
in een van die grotten.
:21:57
Met een grote arendsnest...
:21:59
vlak erboven.
:22:00
En 's nachts daalt het neer...
:22:02
en eet de lever van
de arme Prometeus.
:22:08
Herinner je wat Aristóteles
zei over deze bergen?
:22:12
Ja dat weet ik.
:22:15
Als je op de top gaat...
:22:17
zie je ten oosten Macedonie...
:22:20
en de oceaan ten westen.
:22:27
Ik heb angst dat deze wereld...
:22:29
groter is dan je kunt vvorstellen.
:22:32
Een wereld van reuzen.
:22:34
De gidsen hebben alle
gekende route geprobeerd...
:22:39
er is geen route.
:22:42
Misschien langs het zuiden.
:22:44
Langs Índia.
:22:46
We moeten deze muur
oversteken naar het oosten.
:22:50
Doen we, Alexander...
:22:52
in een paar jaar...
:22:55
maar eerst moeten je mannen
terug naar huis.