:33:00
Μερικές φορές ξεχνάω που βάζω τα
πράγματα μου.
:33:03
Υποθέτω είναι λιγότρεο οδυνηρόνα
εξαφανίζεις τα σίγουρα πράγματα παρά
να ζεις με αυτά!
:33:07
- Λυπάμαι!
:33:07
...εκείνη η νύχτα ήταν κακή ανάμνηση
για σένα;
:33:09
δεν εννοώ εκείνη τη νύχτα
συγκεκριμένα...
:33:11
εννοώ ότι τα σίγουρα πράγματα είναι
καλύτερα απο τα ξεχασμένα.
:33:13
Θυμάμαι εκείνη τη νύχτα καλύτερα από
ποτέ.
:33:16
Και γω επίσης
:33:17
αλήθεια;
:33:19
λοιπόν πίστευα...
:33:23
αλλά ίσως...
:33:24
ίσως το έσκασα γιατί στην
πραγματικότητα...
:33:27
ήταν η κηδεία της γιαγιά μου
:33:29
τη μέρα που υποτίθεται θα
συναντιόμασταν ξανά.
:33:31
Ήταν μια σκληρή μέρα για μένα αλλά θα
πρέπει θα πρέπει να ήταν ακόμα
χειρότερη για σένα.
:33:33
Είναι ψέματα.
:33:35
Θυμάμαι να κοιτάζω το νεκρό σώμα.
:33:39
Τα χέρια της τόσο όμορφα και ζεστά...
:33:43
τίποτα δε έμοιαζε με αυτό που θυμόμουν
από εκείνη.
:33:47
Όλη η θέρμη είχε χαθεί.
:33:49
Tότε έκλαψα...
:33:50
τόσο μπερδεμένη, έκλαιγα γιατί δε θα την
ξανάβλεπα ποτέ ξανά,
:33:53
ποτέ ξανά...
:33:55
...ξανά.
:33:57
Λυπάμαι.
:33:59
Λυπάμαι που συνεχλίζω έτσι,
:34:00
είμαι λίγο πεσμένη αυτή την εβδομάδα...
:34:01
- Γιατί;
:34:02
δεν ξέρω, τίποτα κακό, μόνο...
:34:05
διαβάζοντας το βιβλίο ίσως;
:34:07
αλλά όχι...
:34:08
σκεφτόμενη πόσο φιλόδοξη ήμουν
εκείνο το καλοκαίρι και μελαγχόλησα,
:34:11
και μέχρι τότε ήταν ένα είδς...
:34:14
δεν ξέρω.
:34:15
Οι αναμνήσεις είναι υπέροχο πράγμα, εάν
δεν έχεις...
:34:18
αποσυδενθεί απο το παρελθόν.
:34:26
Εάν γράψεις ένα βιβλίο για τη ζωή μας;,
:34:28
αυτό θα ήταν ένας καλό τίτλος!
:34:29
Θα ήταν τελείως διαφορετικό βιβλίο.
:34:32
Δε θα είχε βραδιές πάθους.
:34:34
Αλλά τι καταλαβαίνεις;
:34:35
τι;
:34:36
τώρα που συναντηθήκαμε ξανά,
:34:37
μπορούμε να μιλήσουμε για τις 16 του
Δεκέμβρη.
:34:40
Ότι δηλαδή δε θα βλέπουμε ο ένας τον
άλλο ξανά.
:34:43
- Σωστά; - σωστά.
:34:44
Πιστευω ότι η μνήμη ποτέ δεν
εμφανίζεται.
:34:46
Όσο είσαι ζωντανός...
:34:48
ξέρω.
:34:50
Έχω αυτή την ανάμνηση από τη παιδκή
μου ηλικία,
:34:52
ότι ανακάλυψα πρόσφατα δεν
πραγματοποιήθηκε ποτέ!
:34:54
Τι;
:34:55
Λοιπόν, όταν ήμουν οχτω με εννιά
χρονών
:34:57
η μητέρα μου ήταν τόσο παρανοική όταν
πηγαινα σπίτι,