:30:00
линчуваат. -Се сеќавам дека
ме остави со “стојко“ в раце
:30:03
зад бензинската. -Фатив
кола. Типот замина пред
:30:07
да ја затворам вратата. Морав
да се враќам пеш две милји.
:30:11
Совеста те изеде.
:30:17
Што е сега ова?
:30:20
Роденден и е.
:30:43
Не дишеш правилно,
затоа се задишуваш.
:30:47
Значи, роденден ти е?
Колку си сега стара?
:30:51
Имам 32, и го прославував
фактот што поминав уште
:30:56
една година во миење чинии
и работење како келнерка,
:30:58
што го работам уште од 13.
И според тебе ќе имам 37
:31:02
пред да можам добро да
удрам. Морам да работам
:31:06
со брзата вреќа за да сфатам
дека е едноставна вистина
:31:10
дека никаде не одам! Друга
вистина е дека брат ми е
:31:12
во затвор, сестра ми лаже
за социјалното со тоа што се
:31:14
преправа дека едно од
нејзините деца се уште е живо,
:31:16
татко ми е мртов, а мајка
ми тежи 150 кила. Да
:31:19
размислувам јасно, би си
отишла дома, би нашла
:31:22
користена приколка, би
купила фрижидер и папучи.
:31:26
Проблемот е што ова
е единствената работа
:31:28
што ми се допаѓала отсекогаш.
Ако сум престара за ова,
:31:31
тогаш немам ништо. Тоа се
доволно вистини за тебе?
:31:37
Ова е твоја вреќа?
-Ја купив.
:31:45
Застани. Ќе ти покажам
неколку работи и после
:31:49
ќе ти најдеме тренер. -Не.
Жалам. -Во положба си
:31:52
да преговараш? -Да. Зашто
знам дека ако ме тренираш
:31:56
правилно, ќе бидам шампион.
Сум те видел како ме гледаш.