:36:00
..siê tym zainteresuje.
:36:02
Czy bierze pan swoje lekarstwa?
:36:04
Z ca³ym szacunkiem panie pu³kowniku,
:36:07
od ponad 12 lat eksperci powtarzaj¹ mi,
:36:10
¿e mam Syndrom Wojny w Zatoce,
:36:11
¿e mam problemy na tle nerwowym,
:36:13
i wszystko inne zwi¹zane ze stresem,
co tylko wam przyjdzie do g³owy.
:36:17
W ci¹gu tych 12 lat by³em dobrym ¿o³nierzem.
:36:21
I mimo tego wierzê, ¿e to, co moje cia³o
i zmys³y mi mówi¹ jest prawdziwe.
:36:28
Mia³em tylko jeden sen.
:36:29
Nie jego wariacje.
:36:31
Ale ten sam sen, noc za noc¹.
:36:33
Nie!
:36:35
Przepraszam.
:36:37
Twierdzi pan, ¿e ca³y oddzia³ ¿o³nierzy
amerykañskich zosta³ zahipnotyzowany,
:36:41
tak by wierzyli,
¿e Raymond Shaw zas³uguje na Medal Honoru.
:36:45
I w jaki sposób, dziêki pañskiemu snu,
:36:48
jest pan jedyn¹ osob¹,
która zna tê prawdê.
:36:52
Majorze Marco,
ma pan zakaz zbli¿ania siê do Kongresmana Shaw.
:37:03
I ma pan wznowiæ swoje leczenie.
:37:06
To jest rozkaz.
:37:09
To by by³o na tyle, majorze.
:37:11
W³anie teraz, tocz¹c wojnê
z terroryzmem jaki amerykañski ¿o³nierz
:37:16
martwi siê co siê dzieje z jego rodzin¹ w domu.
:37:19
W³anie teraz, gdzie w ma³ym,
amerykañskim miasteczku,
:37:23
jego babcia stoi w kuchni.
:37:26
W jednej rêce trzyma fiolkê z lekarstwem,
:37:30
a drug¹ rêk¹ otwiera lodówkê.
:37:32
I myli sobie:
:37:35
"mogê zap³aciæ za swoje lekarstwo,
:37:39
albo mogê zap³aciæ za swój obiad."
:37:43
"Nie staæ mnie na obie rzeczy."
:37:46
Nie wierzê w to, ¿e w tym kraju, nasze matki
i babcie musz¹ stawaæ przed takimi wyborami.
:37:54
Nie wierzê w to, ¿e te dzielne
kobiety nale¿¹ce do si³ zbrojnych,
:37:58
ryzykuj¹ce za nas ¿ycie w dalekich krajach,